بررسی دیدگاه علامه طباطبائی در مورد مبانی عدالت سیاسی و استخراج، اصول و روش های تربیت شهروند جهانی مبتنی بر آن، هدف اصلی مقالۀ حاضر است و برای نیل به آن، از روش اســتنتاج منطقی استفاده شده است. با نظر به اینکه شــرایط جهانی شدن باعث مطرح شدن تربیت شهروند جهانی شــده و یکی از مؤلفه های اصلی شهروند جهانی، مشارکت در عرصۀ اجتماعی و سیاســی در راستای بسط و گسترش دموکراسی و تحقق عدالت سیاسی است؛ اما تحقق عدالت سیاســی در رویکرد دینی، متفاوت از رویکرد غیر دینی است. بنابر این، تربیت شــهروندی جهانی در راستای عدالت سیاســی مبتنی بر رویکرد دینی، دارای مبانی، اصول و روش های خاص خود اســت. به همین دلیل، علامه طباطبایــی با توجه به انتقادهایی که بر دموکراســی غربی دارد؛ از قبیل پیروی از خواست اکثریت، حاکم شدن احساسات و لذت های مادی و باز گذاشــتن دســت بشر در روی آوردن به هر سیســتم اعتقادی و اخلاقی؛ یکی از مبانی مهم عدالت سیاســی را یکتاپرستی و توحیدمحوری می داند. بر اساس این مبنا، اصولی همچون: حق گرایی، آزادی، آزادی معنوی و دموکراسی دینی، استنباط شده و طبق این اصول، روش هایی همچون: دفاع از گفتمان حق مدارانه، پرورش روحیۀ حقیقت جویی، زمینه ســازی برای تحقق گفتگو، فراهم کردن فضای باز فکری، به رســمیت شناختن حق آزادی بیان، نقد و انتقاد، تزکیۀ نفس، رعایت تقوا، احترام به آرای عمومی و دخالت در تعیین سرنوشــت خود، احصا شده است.

کلمات کلیدی