پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت برنامه درسی اجرا شده در درس ریاضیات پایه چهارم ابتدایی صورت گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و جامعه آماری آن، کلاس¬های پایه¬ی چهارم ناحیه 7 شهرستان مشهد در سال تحصیلی 90-89 است. ۷۲ کلاس درسی شامل ۳۶ کلاس پسرانه و ۳۶ کلاس دخترانه به‌صورت تصادفی انتخاب گردید. درادامه این پاراگراف به ابزار اشاره شده است. در این¬ کلاس¬ها دو نوع رفتار معلمان مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله اول، رفتار تدریس معلمان با استفاده از روش مشاهده سیستم تعاملی فلندرز مورد توصیف و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مرحله بعد اطلاعات مربوط به رفتار ارزشیابی معلمان از طریق چک لیست محقق ساخته، جمع آوری و توصیف و سپس با استفاده از آزمون¬های تحلیل واریانس یک طرفه و دانکن مورد تجزیه و تحلیل واقع گردید. نتایج نشان می¬دهد، معلمان مورد پژوهش بیشتر روش‌های مستقیم و غیرفعال را به کار می¬گیرند و در این مورد هیچ تفاوت معناداری میان معلمان مرد و زن با تحصیلات و سوابق تدریس مختلف وجود ندارد. تجزیه و تحلیل ارزشیابی های پایانی نیز از غیرفعال بودن آن‌ها حکایت دارد. در تمامی برگه¬های ارزشیابی پایانی سؤالی در سطوح فعال شناختی طرح نگردیده، از میان سطوح غیرفعال نیز، سطح درک و فهم بیشترین تعداد سؤالات و بیشترین میزان نمره را به خود اختصاص داده است. نتایج در همه موارد به استثناء معلمان با سابقه بالای ۳۰-۲۵ سال، هیچ تفاوت معناداری را نشان نمی‌دهد.

کلمات کلیدی