اختلال‏ های اضطرابی، اختلال‏های شایع روانی هستند که کودکان تجربه می‏کنند به گونه ­ای که تحول شناختی، اجتماعی و هیجانی کودک را مختل می­ کنند. شیوع بالا و ایجاد پیامدهای منفی درازمدت بر تحول کودکان، نیاز به درمان موثر را برجسته می‏ کند.پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش برنامه درمانگری کندال بر بهبود نظم جویی شناختی هیجان کودکان مبتلا به اختلال ‏های اضطرابی انجام شد. این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. بر اساس نمونه گیری هدفمند 22 دانش آموز دختر و پسر با تشخیص اختلال‏های اضطرابی در دامنه سنی 8 – 13 سال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار داده شدند. ارزیابی با استفاده از مقیاس اضطراب چند بعدی MASC، فرم والد و معلم آچنباخ، مقیاس نظم جویی شناختی هیجان فرم کودکان انجام شد. گروه آزمایش در 16 جلسه درمان انفرادی شرکت کردند و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. داده‏ ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و به روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل گردید. تحلیل نتایج نشان داد که میانگین نمرات راهبردهای ناسازگارانه نظم جویی شناختی هیجان در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون، نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری کاهش یافت (P<0/05) و آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل از راهبرد‏های سازگارانه نظم جویی شناختی هیجان به طور معنا داری بیشتر استفاده کردند (P<0. 05). نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه درمانگری کندال (COPING CAT) می‏ تواند در بهبود نشانه ‏های نظم جویی شناختی هیجان کودکان مبتلا به اختلال‏ های اضطرابی موثر باشد و کاربردهای بالینی در پیگیری و درمان مشکلات اضطرابی کودکان داشته باشد.

کلمات کلیدی