مشکلات یادگیری ریاضی از این نظر مهم‌اند که همۀ کودکان نیاز دارند تا در سال‌های نخست مدرسه محاسبات ریاضی را انجام دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش حل مسئلۀ ریاضی با روش بازی بر توجه، حل مسئله و خودکارآمدی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بود. روش پژوهش شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ این مطالعه شامل تمام دانش‌آموزان دختر و پسر مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی شهر تربت حیدریه در سال تحصیلی 95-1394 بود. نمونه شامل 36 دانش‌آموز دختر و پسر مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تک مرحله‌ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه کانرز، پرسش‌نامۀ خودکارآمدی عمومی شرر، آزمون حل مسئلۀ ریاضی معلم ساخته، آزمون هوش وکسلر برای کودکان، آزمون تشخیصی کی‌مت بود. پیش‌آزمون و پس‌آزمون روی هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش، هشت جلسه یک ساعته آموزش حل مسئلۀ ریاضی مبتنی بر بازی را دریافت کرد؛ درحالی که گروه کنترل مداخله‌‍ای را دریافت نکرد. برای تحلیل نتایج از روش تحلیل کواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش حل مسئلۀ ریاضی مبتنی بر بازی برای یادگیری حل مسئلۀ دانش‌‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی مؤثر بود؛ اما بر باورهای خودکارآمدی آنان تأثیری نداشت؛ لذا این روش می‌تواند به عنوان یک روش مداخله مناسب به کار رود.

کلمات کلیدی