هدف:هدف پژوهش حاضر، شناسایی نشانگرهای روابط در پیشینه‌های فراداده‌ای فهرست کتابخانه ملی ایران بر اساس استاندارد توصیف و دسترسی به منبع (آردی‌اِی) است. روش: برای اجرای پژوهش، از روش ترکیبی تحلیل محتوا و مشاهده اسنادی استفاده شد. جامعه پژوهش، پیشینه‌های فراداده‌ای مربوط به کتاب‌های موجود در فهرست کتابخانه ملی ایران برای چهار خانواده کتابشناختی قرآن، نهج‌البلاغه، شاهنامه و مثنوی (در مجموع، 28213 پیشینه) هستند که از سیستم جامع کتابخانه ملی ایران (رسا) استخراج شدند. ابزار گردآوری داده‌ها،یک سیاهه وارسی، و ابزار نمایش داده‌های تحلیل شده، یک ماتریس است. یافته‌ها: از میان544 نشانگر در پیوست‌های آی، جِی، و اِمدر استاندارد آردی‌اِی (شامل 150 نشانگر پیوست آی، 346 نشانگر پیوست جِی و 48 نشانگر پیوست اِم)، به طور کلی، 62 نشانگر از مجموعه نشانگرهای پیوست آی، 175 نشانگر از مجموعه نشانگرهای پیوست جِی، و 48 نشانگر ارائه شده در پیوست اِم (در مجموع، 285 نشانگر) در پیشینه‌های فراداده‌ای مورد مطالعه، شناسایی شدند.همچنین از میان انواع روابط ارائه شده در پیوست آی، برای نشانگرهای مربوط به ناشران و توزیع‌کنندگان (در سطح بازنمون عینی)، و در پیوست جِیبرای روابط بازنمون عینی همراهی، هیچ نشانگری در پیشینه‌های مورد بررسی ارائه نشده است. سایر انواع روابط در پیشینه‌ها شناسایی گردید.

کلمات کلیدی