آنزیم اوره آز کاربرد مهم زیست محیطی در زیست پالایی و تثبیت زیستی دارد. در فرآیند تثبیت (bioconsolidation) در پی تجزیه اوره، آزادسازی گروه های آمونیم منجر به القای تولید کربنات کلسیم گردیده که می تواند به عنوان سیمان بین ذرات باعث تجمع آنها گردد. این روش می تواند جهت تثبیت شن های روان یا ریزگردها بکار رود. آنزیم اوره آز تولید شده توسط میکروارگانیزم های نمک دوست به جهت کارایی در خاک های شور و خشک و همچنین pH قلیایی جهت استفاده در خاک های ایران مناسب می باشند. در این پژوهش میکروارگانیسم‏های نمک‏دوست تولیدکننده آنزیم اوره‏آز بومی حوضچه‏های برداشت نمک منطقه پلاژ ساحلی چابهار برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور نمونه‏های خاک و آب‏نمک گرفته شده از منطقه پس از رقت‏سازی در محیط کشت SW آگاردار حاوی 10% و 20% نمک تلقیح و در دمای C°37 به مدت یک ماه انکوبه شدند. 50 جدایه نمک‏دوست نسبی وافراطی جداشده برای ارزیابی فعالیت اوره‏آزی در محیط کشت SW حاوی اوره تلقیح شدند و فعالیت اوره‏آزی 24 سویه با استفاده از معرف فنل رد به اثبات رسید. بر اساس نسبت قطر هاله به قطر کلنی 6 سویه F153, E118, E59, F28, E106, F45 بیشترین تولید آنزیم را داشتند که متعلق به جنس‌های Haloferax، Haloarcula، Halogeometricum، Halostagnicola، Rhodovibrio و Bacillus بودند. بر اساس مطالعه کمی به روش فنل هیپوکلریت سویهE59 بیشترین میزان تولید آنزیم را دارا بوده است. مطالعات تکمیلی جهت مشخصه یابی آنزیم و بررسی کابرد آن در تثبیت زیستی در دست انجام است.

کلمات کلیدی