ویژگیهای تکانش‌گری افراد، الگوهای حرکتی آنها را در یادگیری مهارت‌های ورزشی تحت تأثیر قرار می‌دهد. ازاین‌رو در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف تکانش‌گری حرکتی بر یادگیری مهارت‌های پایۀ بسکتبال بررسی شد. به این منظور سه گروه 12 نفری از پسران 10 تا 12 ساله که با توجه به سطوح تکانش‌گری حرکتی تعیین شده بودند، همراه گروه کنتـرل که به‌صورت تصادفی انتخاب شده بود، در یک دورۀ آموزشی مهارت‌های پایۀ بسکتبال شرکت کردند. برای ارزیابی نتـایج عملکرد افراد از آزمونهای پاس بسکتبال ایفرد (AAHPERD) و آزمون پاس هان (Hann) در مراحل پـیش آزمـون، پس آزمون، یادداری و انتقال استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس به ترتیب در مراحل پس آزمون (0001/0=P) و یادداری (011/0=P) در مورد تکلیف پاس ایفرد نشان داد که هم‌راستا با افـزایش سـطوح تکـانش‌گـری حرکتی افراد، برتری شایان توجهی در اجرای این آزمون مشاهده می‌شود، درحالی‌که در تکلیف پاس هان، عملکـرد بهتـر هم‌راستا با کاهش سطوح تکانش‌گری مشاهده شد. تفاوت‌های مشاهده‌شده بین گروه‌ها در مرحلۀ انتقـال از نظـر آمـاری معنادار نبود (112/0=P) با استناد به این یافته‌ها می‌توان گفت که سطوح مختلف تکانش‌گری حرکتی یکـی از عوامـل اصلی اثرگذار در یادگیری مهارت‌های ورزشی با در نظر گرفتن مهارت‌های سرعت‌محور و دقت‌محور است.

کلمات کلیدی