توجه/فزون کنشی و ویژگی های جمعیت شناختی آنان در بزرگسالان سطح شهر مشهد صورت گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی بود و جامعه آماری کلیه بزرگسالان زن و مرد شهر مشهد بین سنین 18 تا 59 سال بودند و نمونه ای شامل 879 نفر(445 زن و 434 مرد) بودند که به روش نمونهگیری خوشه ای طبقه ای انتخاب شدند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه مقیاس درجه بندی ADHD بزرگسالان بارکلی(BAARS) جمع آوری شد و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استفاده از نمرات z انجام گرفت. یافتهها نشان داد که 36 نفر (1/4 درصد) دارای علائم مرضی اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی (ADHD) میباشند. در شاخص نارسایی توجه 56 نفر(4/6 درصد)، فزون کنشی62 نفر(1/7 درصد) و تکانشگری 61 نفر(9/6 درصد) از بزرگسالان دارای نشانههای مرضی این اختلال می باشند. به عبارت دیگر، تعداد 36 نفر (1/4 درصد) مشتمل بر 19 زن (4/4 درصد) و 17 مرد (8/3 درصد) از این بزرگسالان براساس نمره کلی مقیاس درجه بندی اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بزرگسالان دارای نشانههای تشخیصی این اختلال بودند. میزان شیوع ADHD در آزمودنیها به تفکیک سطح تحصیلات نشان میدهد که بیشترین فراوانی مربوط به افراد دارای تحصیلات زیر دیپلم و دیپلم (25 نفر، 4/69 درصد) میباشد و شیوع این اختلال براساس گروه سنی نشان میدهد که بیشترین فراوانی ADHD مربوط به گروه سنی50-59 سال (15 نفر، 7/41 درصد) میباشد. بر این اساس میتوان نتیجهگیری کرد که شیوع این اختلال در میان بزرگسالان در حد قابل ملاحظهای است و این موضوع باید در برنامهریزی های آموزشی و ارایه خدمات مشاورهای و روانشناختی مد نظر قرار بگیرد و اهمیت ضرورت پیشگیری و اعمال برنامههای درمانی را برای این اختلال یادآوری میکند.

کلمات کلیدی