گردشگری در قرن بیست و یکم با توجه به گسترش زیرساخت‌های، اقتصادی، بهداشتی امنیتی و ارتباطی به یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر بدل گشته است ازاین‌رو گردشگری به‌عنوان فعالیتی اقتصادی با منافع بسیار در بهبود کیفیت زندگی ساکنان مناطق مختلف در زمینه اشتغال، درآمد و افزایش درک از مکان، پارامتری مهم در توسعه محسوب می‌شود. گردشگری پزشکی شاخه‌ای از گردشگری سلامت می‌باشد که امروزه در بسیاری از نقاط دنیا رشد قابل‌ملاحظه‌ای داشته است. شهر مشهد با توجه به وجود بارگاه مطهر رضوی و وجود بیش از 300 هزار نفر گردشگر خارجی در سال و دارا بودن بیش از 31 بیمارستان دولتی و خصوصی و تخصص‌های مختلف قلب، چشم، اطفال و... یکی از مراکز جذب گردشگر و به عبارتی قطب گردشگری مذهبی - درمانی در ایران می‌باشد. هزینه‌های خدمات پزشکی در این بیمارستان‌ها بالغ‌بر 75 درصد از کشورهای اروپایی و آمریکایی در قیاس با خدمات مشابهی که ارائه می‌دهند کمتر است و همین مسئله یک نقطه قوت اساسی برای توسعه بخشیدن این فعالیت به شمار می‌رود. هدف از این پژوهش برنامه‌ریزی استراتژیک گردشگری پزشکی با استفاده از مدل ترکیبی سوات- ای.ان.پی می‌باشد. مقاله پیش رو با استفاده از اسناد و مدارک کتابخانه‌ای و پژوهش میدانی و مصاحبه با کارشناسان مربوطه صورت گرفته است و به‌صورت توصیفی-تحلیلی می‌باشد. یافته‌های پژوهش شامل 9 نقطه قوت، 8 نقطه‌ضعف، 8 نقطه فرصت و 7 تهدید می‌باشد؛ که مهم‌ترین نقطه قوت در این پژوهش وجود زیرساخت‌ها و تخصص‌های مختلف در کنار بارگاه ملکوتی حضرت رضا (ع) و مهم‌ترین فرصت حمایت از بخش غیردولتی و سرمایه‌گذاری و ایجاد روابط دوجانبه بین کشورهای منطقه می‌باشد.

کلمات کلیدی