چکیده: سیاست احیای جاده ابریشم و طراحی سناریوهایی برای بازتعریف مسیرهای جدید در بستر این جاده تجاری باستانی، موضوع مهمی است که در طی دو دهه اخیر به‌طورجدی موردتوجه برخی کشورهای منطقه و بازیگران فرا منطقه‌ای قرارگرفته است. بدین ترتیب چین، هند، ایالات‌متحده آمریکا، ایران، کشورهای آسیای مرکزی و اتحادیه اروپا به بازیگران فعال این عرصه رقابت ژئواکونومیکی تبدیل‌شده‌اند. هرکدام از این بازیگران با توجه به قابلیت‌ها، امکانات و ... به دنبال طراحی سناریوهای مختلفی منطبق بر اهداف و منافع خود هستند. چین به‌عنوان دومین قدرت اقتصادی جهان با طراحی دو مسیر خشکی و آبی تحت عنوان «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» و «جاده ابریشم دریایی» درصدد احیاء جاده ابریشم و طراحی مسیر جدید برای آن در چارچوب دیدگاه‌های خود است. ایران کشوری است که به دلیل موقعیت استراتژیکی خود از قدیم، جزء حلقه‌های اصلی این جاده تجاری باستانی قرار داشته است و در طرح احیاء جاده ابریشم خشکی چین نیز در کانون توجه قرار دارد. باوجوداین، در جاده ابریشم دریایی موقعیت و قابلیت‌های عالی جغرافیایی- ارتباطی ایران نادیده انگاشته شده است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع معتبر به دنبال بررسی نقش و جایگاه کرانه‌های اقیانوسی جنوب شرق در طرح‌های احیاء جاده ابریشم است. مفروض این پژوهش آن است که به دلیل ویژگی‌ها و قابلیت‌های مناسب کرانه‌های اقیانوسی جنوب شرق ایران، اولاً این سواحل باید جزء حلقه‌های اصلی جاده ابریشم دریایی قرار گیرد و ثانیاً با توجه به موقعیت منحصربه‌فرد ایران در بین دو جاده ابریشم خشکی و دریایی، این کرانه‌ها می‌تواند بهترین مسیر برای اتصال جاده ابریشم خشکی و دریایی و استفاده از ظرفیت‌های عالی هر دو مسیر باشد.

کلمات کلیدی