چکیده: در قرن بیست و یک، قدرت نرم جایگاه و نقش ویژه ای یافته است و از اینرو تلاش کشورها در زمینه تقویت مولفه های قدرت نرم همچون فرهنگ و توسعه نفوذ فرهنگی در سایر کشورها است. لازم به ذکر است، در تعاملات فرهنگی بین کشورها می بایست ملاحظات مختلفی چون اشتراکات و حساسیت های فرهنگی و تمدنی کشورها در نظر گرفته شود، در غیر این صورت فرهنگ نه تنها به عنوان عامل پیوند دهنده دو ملت عمل نمی کند بلکه می تواند موجب ایجاد و تعمیق اختلافات بین دو کشور شود. در روابط ایران و ازبکستان برخی مولفه های فرهنگی-تمدنی همچون اسلام به عنوان دین مشترک، اشتراک های فرهنگی و مفاخر مشترک همچون امیرعلی شیر نوایی و حضور فرهنگ ایرانی در ازبکستان، جذابیت های میراث تمدنی، تاریخی و طبیعی برای گردشگری متقابل وجود دارد که می تواند موجب تقویت روابط دو کشور شود و در طرف مقابل برخی مولفه ها همانند اسلام سیاسی، مصادره فرهنگی مشاهیر علم و ادب ایران، شکاف مذهبی تشیع-تسنن و...می تواند موجب بروز اختلاف و سردی روابط بین دو کشور شود. این مقاله به بررسی فرصت ها و چالش های فرهنگی-تمدنی در روابط بین ایران و ازبکستان می پردازد.

کلمات کلیدی