ایران با داشتن بیش از 077 کیلومتر نوار ساحلی در شمال دریای عمان، به نام سواحل مکران به دلیلل داشلتن جام یلت در م یارهای منابع زیستی، ژئومورفولوژیکی و موق یت جغرافیایی منحصر به فرد، مزیت های ژئوپلیتیکی، ژئواکونومیکی، امنیتی، نظامی، دسترسی و ارتباطات منطقه ای و بین المللی، دارای وزن ژئوپلیتیکی بالا می باشد. البته عواملی چون افزایش جم یت و به همراه آن افزایش بهره برداری ها که خود ناشی از سوء مدیریت است، سبب بروز پیاملدهای زیسلت محیطلی ازجملله، انلوا آلودگی، کاهش تنو زیستی، کاهش منابع زنده، تخریب زمین های ساحلی و ... شده است کله در کوتلاه و بلندملدت شلرا یط زیست ساکنان بومی و محلی را با خطر جدی مواجه می کند و خود می تواند زمینه ساز بروز تنش و به خطلر انلداختن امن یلت ملی کشور شود. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ) ICZM (، فرآیندی است که می تواند در صورت اجراشدن کلیه اهلدا آن، ضمن حفظ ویژگی های اکولوژیک مناطق ساحلی، وزن ژئوپلیتیکی ایران را در سواحل مکران افزایش دهد. این مقاله بلا رو تحلیلی توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای در پی تبیین و ارائه مدلی برای ملد یریت فضلا یی منلاطق سلواحل مکلران - است. مدل ارائه شده، نوعی سامانه پشتیبانی تصمیم گیری است، که از سه مرحله پایگاه داده ای، تصلم یم گیلری و منف لت تشکیل شده است. در مرحله پایگاه داده ای، داده های کلیه متغیلر هلا ی اجتملاع ی، اقتصلاد ی، محیطلی، سیاسلی، امنیتلی، ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی و بر همکنش آنها را دریافت می کند، تا در مرحله تصمیم گیلری در ملورد موضلو مشلخ و چالش مربوطه در جهت رفع آن راه حل مناسب ارائه شود، و در نهایت در مرحله منف ت، در صورت تایید راه حلل، کل یله ذی ربطان و ذی نف ان، منف ت خود را کسب کنند.

کلمات کلیدی