ایران از جمله کشورهایی است که به لحاظ قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی بسیار مناسب از مزایای ترانزیتی خوبی بهره مند است. با توجه به گسترش مرزهای آبی در شمال و جنوب، همچنین موقعیت استراتژیک کشور در کریدورهای شمال جنووب، - بنادر نقشی کلیدی در تجارت و ارتباطات پیدا میکنند. در این راستا، بندر چابهار در مسیر کریدور ارتبواطی شور غورب و شمال جنوب، دارای جایگاه ویژهای در بین بنادر ایران میباشد و در پی آن، مورد توجه روزافوزون کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای مختلف قرار گرفته است. مقاله ی حاضر، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با مراجعه به منابع اطلاعاتی مختلف و بویژه کتابخانه ای، به بررسی مهمترین اهداف و انگیزه های سیاسی اقتصادی کشورهای آسیای مرکزی، هند، افغانستان، ژاپن و چین از حضور در چابهار و تمایل آنها به سرمایه گذاری در این بندر راهبردی ایران پرداخته است. در انتها، به بیان راهکارهایی برای بهره مندی بیشتر از این امتیاز جغرافیایی برای افزایش درآمدهای ارزی و ارتقای وزن ژپووپلیتیکی ایران، اقدام نموده است.

کلمات کلیدی