سرطان دومین و سومین عامل شایع مرگ و میر به ترتیب در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می‌باشد. در میان این نوع از بیماری‌ها، سرطان کبد پنجمین عامل شایع در جهان و دومین علت مرگ در مردان است. جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و پیوند کبد از جمله روش‌های رایج درمانی این نوع از سرطان می‌باشد. با این‌وجود، این نوع از روش‌های درمانی اثرات جانبی متعددی بر سلول‌های طبیعی و سایر بافت‌ها دارند. بنابراین،ارائه راهکارهایی با هدف قرار دادن مستقیم سلول‌های سرطانی می‌تواند راهکاری امید بخش در جهت کاهش آثار جانبی باشد، که این مهم با شناسایی آنتی‌ژن‌های اختصاصی سطح سلول‌های سرطانی در جهت توسعه ایمنوتوکسین‌ها امکان‌پذیر است. به این منظورو بر اساس مرور منابع، ۲۸ آنتی ژن اختصاصی مرتبط با سلول‌های کبدی تدوین شد. بیان مجازی آنها با استفاده از برنامه تحت شبکه موجود در پایگاه Proteinatlasدر بافت‌های مختلف سرطانی و غیرسرطانی ارزیابی شد. توالی نوکلئوتیدی، پروتئینی و ساختار سوم آنتی ژن‌های انتخابی از پایگاه های مربوطه استحصال شد. آشکارسازی لیگاندهای اختصاصی متصل شونده به آنتی‌ژن‌های انتخابی و آنتی‌بادی‌های مرتبط با آنها با استفاده از برنامه تحت شبکهStringصورت پذیرفت. اعتبارسنجی لیگاندها بر اساس میل اتصالی آنها به آنتی‌ژن و با استفاده از برنامه تحت شبکهClusproتعیین شد. نتایج حاصل از این تحقیق منجربه آشکارسازی آنتی‌ژن‌های AFP، BAGs، LRP1، CACNA1A و AON7با بیان بالا در سطح سلول‌های سرطانی کبد، به عنوان اهدافی کلیدی در توسعه ایمونوتوکسین‌های موثر بر این نوع از سرطان و نیز ابزاری در جهت توسعه راهکارهای تشخیصی شد. از سوی دیگر، از میان ۴۸ نوع لیگاند قابل اتصال با آنتی‌ژن‌های انتخابی، لیگاندهای 1KLK، 2KLK، 3KLK، 1CABP، 4CACNB، APOE و 1PAPLB با میل اتصالی بالا، طول کوتاه و تغییرات پس از ترجمه محدود، گزینه های مطلوبی برای هدف قرار دادن این نوع از آنتی‌ژن‌ها در توسعه ایمنوتوکسین‌ها مطرح شدند، که آزمایش‌های تکمیلی آن در دستور کار گروه قرار دارد.

کلمات کلیدی