خشکسالی به عنوان یک مخاطره طبیعی خزنده، در حال حاضر یکی از مخاطرات مهم طبیعی است که دارای اثرات مستقیم و غیر مستقیم به¬ویژه در نواحی روستایی است و هر ساله بیشترین خسارت¬های مالی را در کشور ما برجای می¬گذارد. از جمله پیامدهای خشکسالی در نواحی روستایی، اثرات اقتصادی و اجتماعی، زیست محیطی و... است از این¬رو بررسی علمی این پدیده به منظور برنامه¬ریزی و مقابله با آن ضروری می¬باشد. این مقاله به بررسی ابعاد آسیب¬پذیری کشاورزان شهرستان داورزن در برابر این پدیده پرداخته است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و برای جمع آوری داده¬ها از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. برای بررسی جامعه نمونه با استفاده از فرمول کوکران 200 پرسش¬نامه به صورت طبقه¬بندی تصادفی در روستاهای جامعه نمونه تکمیل شده و برای تجزیه و تحلیل داده¬های پرسش¬نامه¬ای از نرم افزار excelوSPSS استفاده گردیده است. در این تحقیق از آزمون¬های کندال و تی تست و همبستگی اسپیرمن و از تکنیک TOPSIS استفاده شده است که نتایج آزمون¬های کندال و تی تست به وجود ارتباط معناداری بین آسیب¬پذیری کشاورزان این شهرستان دربرابر پدیده خشکسالی در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و رفتاری وجود دارد که آزمون فریدمن موید این مطلب است که در بعد محیطی این آسیب¬پذیری بیشتر و در بعد رفتاری از دیدگاه کشاورزان میزان آسیب¬پذیری کمتر است و اجرای مدل بیانگر آن است که در بین این 6 روستا، روستای ریوند در شرایط بدتری در برابر خشکسالی دارد و کشاورزان روستای صدخرو در برابر آسیب¬پذیری خشکسالی در وضعیت مطلوبتری ¬به¬¬سر می¬برد.

کلمات کلیدی