هدف اصلی این پژوهش، شناسایی عوامل سوق دهنده و بازدارندة شرکت های مستقر در مرکز رشد علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی است. رویکرد پژوهش کیفی و روش پژوهش، مطالعة موردی است. تمام شرکت های علوم انسانی مستقر در مرکز رشد دانشگاه فردوسی مشهد جامعة آماری را تشکیل دادند. به منظور گردآوری داده های موردنیاز از مصاحبة نیمه ساختیافته و تحلیل اسناد استفاده شد. بنابر نتایج، ویژگی های فردی کارآفرینان، ظرفیت های علوم انسانی، حمایت سازمانی دانشگاه، تناسب رشتة تحصیلی، ایدة نوآورانه، قابلیت های مرکز رشد، پویایی درونی، هدفمندبودن تیم کاری، تجربة کار گروهی و حمایت قانونی مهم ترین عوامل سوق دهنده شناسایی شدند. همچنین، ماهیت ناشناختة رشته های علوم انسانی، ضعف حمایت دانشگاه، نبود درک صحیح از فناوری های علوم انسانی، نبود خودباوری در دانشجویان، ضعف مشارکت گروهی، نبود منابع مالی کافی، نبود نگاه میان رشته ای به علوم انسانی، حضور ناموفق در بازار و ضعف حمایت های قانونی مهم ترین عوامل بازدارندة راه اندازی شرکت های مرکز رشد علوم انسانی دانشگاه فردوسی معرفی شدند.

کلمات کلیدی