در عصر فن‌آوری اطلاعات و اقتصاد دانایی‌محور، سرمایه فکری به عنوان دارایی اصلی سازمان‌ها جهت عملکرد مطلوب در طولانی‌مدت شناخته می‌شود. سرمایه فکری به عنوان مجموعه دارایی‌های نامشهود سازمان تعریف می‌شود که از سه عنصر اصلی تشکیل شده است: سرمایه انسانی که در بردارنده دانش، تجربه، تخصص و توانمندی‌های منابع انسانی سازمان است، سرمایه ساختاری که عبارت از فرآیندها، ساختار، سبک‌ مدیریت و رهبری، و فرهنگ سازمان است، و سرمایه رابطه‌ای که شامل روابطی است که بین سازمان و هر فرد یا سازمان دیگر وجود دارد. مرور ادبیات پژوهش نشان می‌دهد که به منظور استفاده حداکثری از ظرفیت‌های سرمایه فکری، نیاز است که این سرمایه به خوبی تعریف، اندازه‌گیری و مدیریت شود. هدف این مقاله ضمن معرفی مفهوم و مؤلفه‌‌های سرمایه فکری، ارائه چارچوبی برای مدیریت اثربخش سرمایه فکری سازمان است.

کلمات کلیدی