در تحقیق‌های پیمایشی تعیین واحد تحلیل و به تبع آن سطح تحلیل، نقش محوری را ایفا می¬¬نماید. واحد تحلیل بازگوکننده سطح جمع‌آوری داده¬های اطلاعاتی در تحلیل است. انتخاب نادرست واحد تحلیل به لحاظ عدم برقراری شرط استقلال آنها و در نتیجه تصادفی نبودن داده¬ها، هم‌زمان بر ورودی و خروجی تحقیق تأثیر گذاشته و منجر به بی‌اعتبار شدن تحقیق و حصول نتایجی بی‌ثمر خواهد شد. هدف تحقیق حاضر آسیب‌شناسی انتخاب سطح تحلیل آزمودنی¬ها در مقالات پیمایشی است. جامعه¬ی آماری کلیه¬ی مقاله¬های پیمایشی در مجله¬های مدیریتی است. نمونه¬ی تحقیق نیز، شامل مقاله‌های مجله¬های منتخب مدیریتی است که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. به¬منظور آسیب¬شناسی مجلات از نظر عدم انطباق، نه مجله‌ انتخاب و 80 مقاله¬ی پیمایشی در سطوح بالاتر از فرد در بازه‌ی زمانی سالهای 93-92، مورد بررسی قرار داده شد. داده¬های تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوا و آزمون مقایسه نسبت¬ها در چند جامعه-ی همگون، مورد تحلیل قرار گرفتند و رابطه¬ی نوع مجله با انطباق/عدم انطباق تعیین شد. بر اساس یافته های تحقیق، می‌توان بیان نمود که به طور کلی درصد عدم انطباق مجلات منتخب 47.5 درصد است. نتایج آزمون مقایسه‌ی نسبت‌ها نشان داد که یکی از مجلات منتخب با عدم انطباق 75 درصد و مجله دیگری با عدم انطباق صفر درصد، به ترتیب بیشترین و کمترین نسبت عدم انطباق را در میان مجلات بررسی‌شده‌دارند. همچنین رابطه بین مجلات با انطباق/عدم انطباق استخراج شد.

کلمات کلیدی