هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تفکیک خویشتن و باورهای ارتباطی با راهبردهای حل تعارض یکپارچگی می باشد.این پژوهش توصیفی و از جهت تحلیل داده ها از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان متاهل ترم اول دوره کارشناسی ورودی سال 92-93 مجتمع علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد می باشد.از بین جامعه 147 نفری فوق 106 نفر بر اساس جدول مورگان ،به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه های تفکیک خویشتن اسکورن DSI-2 باورهای آیدلسون و اپستاین RBI ،و سبکهای حل تعارض رحیم ROIC-II سنجش واقع شد. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به شیوه گام به گام حاکی از آن است که :وضعیت خود، باور به مخرب بودن مخالفت و تفاوتهای جنسیتی،به صورت مثبت و برش عاطفی ،توقع ذهن خوانی ، باور به تغییرناپذیری همسر و کمال گرایی جنسی به صورت منفی 12 درصد از متغیر سبک حل تعارض (یکپارچگی) را پیش بینی کردند. بنابراین درمانگران خانواده با استفاده از این نتایج می توانند با آگاهی از سطح تفکیک خویشتن و شناخت و اصلاح باورهای ارتباطی زوج،آنها را به سوی اتخاذ راهبردهای سازنده حل تعارض رهنمون کنند.

کلمات کلیدی