سریش ( Eremurus ) از گیاهان ریزوم دار بهارگل متعلق به خانواده Asphodelaceae می باشد. این جنس شامل 45 گونه در اوراسیا بوده و در ایران نیز 7 گونه و 4 زیرگونه آن شناسایی شده است . گونه های سریش به دلیل داشتن گل آذین زیبا و منحصر به فرد، ارزش زینتی بسیار بالایی دارند. متاسفانه علیرغم ارزشمند بودن این گونه بومی، تحقیقات انجام شده بر روی آن بسیار اندک بوده و اطلاعات در مورد تنوع درون گونه و بین گونه ای ژرم پلاسم سریش وجود ندارد.به منظور بررسی خصوصیات مورفولوژیکی گونه های سریش ، نمونه برداری در طی بهار و تابستان 94 و 95 ، از رویشگاه های مختلف کشور انجام شد. صفات مورد مطالعه از تنوع زیادی برخوردار بودند که شامل طول خوشه و ساقه، فرم براکته، شکل میوه و زمان گلدهی می شود و تفاوت های بارزی را بین گونه های E. luteus ، E. olgea، E. spectabilis، E. kopetdaghesis و E. stenophyllus نشان می دهند. بلندترین خوشه گل دهنده در گونه E. olgea و کوتاهترین آن در E. luteus مشاهده شد. بهترین صفت جهت تمایز دو گونه E. kopetdaghesis و E. olgea، داشتن براکته مژه دار در گونه کپه داغ و گل آذین طویل در گونه olgae می باشد. گونه E. luteus زود تر از سایر گونه ها گلدهی خود را آغاز می کند. گونه E. spectabilis را می توان با توجه به شکل ویژه میوه با شیارهای عرضی و نحوه قرار گرفتن دمگل ها روی ساقه به راحتی شناسایی کرد. تشخیص دو زیرگونه stenophyllus بر اساس صفات مورفولوژیکی دشوار بوده و نیاز به بررسی های مولکولی خواهد داشت.

کلمات کلیدی