امروزه دو روش عمده برای کنترل تب شیر از راه دست کاری جیرهی انتظار زایش وجود دارد: یکی محدود کردن میزان دریافت کلسیم و فسفر و دیگری آنیونی کردن کامل که تفاوت کاتیونی-آنیونی را به 50 - تا 150 - میلی اکی والان در هر کیلوگرم ماده ی خشک جیره ی گاوهای شیری میرساند. هر دو روش محاسن و معایبی دارند و جالب این که هنوز به تمامی نحوه ی تاثیر آنها شناخته نشده است. تحلیل نقادانهی مبانی نظری این روشها ضمن روشن نمودن نکات ضعف و قوت آنها میتواند روش سومی را نیز به بارآورد که آنیونی کردن نسبی جیره ی انتظار زایش است که به لحاظ نظری میتواند هم فراوانی تب شیر را تا حد قابل قبولی کاهش دهد و هم نیازی نباشد که حتما ادرار گاوها اسیدی شود. جدا از این روشها، اگر بتوان زمان دقیق زایمان را پیش بینی کرد، به عرصهی کنترل تب شیر وجود دارد؛ آن هم تا جایی که ممکن است احتمال ورود بالقوه ی تزریق به هنگام دی هیدروکسی D3 روشهای دیگر را از میدان به در و متروک کند. به رغم پیشرفتهای قابل توجه در کنترل تب شیر، هنوز نکات مبهمی وجود دارد که نیازمند پژوهش بیشتر است که در انتهای مقاله به آنها اشاره شده است.

کلمات کلیدی