مهمترین تهدیدی که جامعه بشری در قرن 21 با آن مواجه می باشد گرم شدن کره زمین است . ساختمان ها به دلیل مصرف 40 درصد انرژی جهان و تولید گازهای گلخانه ای نقشی محوری در روند گرم شدن کره زمین ایفا می کنند. برآوردها نشان می دهد که این تاثیر مخرب تا سال 2050، 1.8٪ در هر سال رشد می کنند. بنابراین، با توجه به اینکه تهویه و سیستم های گرمایشی و سرمایشی 60 درصد مصرف انرژی ساختمان را شامل می شود ، تاثیرسیستم های سرمایشی را نمی توان نادیده گرفت . تکنیک های سرمایش غیر فعال می تواند یک جایگزین قابل قبول با سیستم های سرمایش معمولی باشد. ازمیان استراتژی های مختلف سرمایش غیر فعال ، ذخیره سازی انرژی گرمایی با استفاده از گرمای نهان یک راه موثر برای افزایش اینرسی حرارتی پوشش ساختمان است که با کاهش نوسانات دما منجر به بهبود آسایش حرارتی ساکنان می شود. مواد تغییر فاز دهنده با چگالی بالا با استفاده از مفهوم ذخیره سازی گرمای نهان، گزینه مناسبی برای ذخیره انرژی حرارتی باشند. پژوهش پیش رو در نظر دارد با جمع آوری داده های پژوهشگران مختلف در زمینه کاربرد مواد تغییر فاز دهنده در سرمایش غیر فعال، ابتدا به طبقه بندی این مواد به سه دسته آلی، غیر آلی و یوتکتیک بپردازد و سپس کابرد انها را در دیوار، سقف، پنجره و کف شرح دهد. این پژوهش سپس با روش توصیفی– تحلیلی اطلاعات گرد آوری شده را تجزیه و تحلیل کرده و با جمع بندی و دسته بندی مطالعات پیشین به چگونگی عملکرد نانو مواد تغییر فاز دهنده در کاهش مصرف و ذخیره انرژی در ساختمان و سرمایش غیر فعال می پردازد.

کلمات کلیدی