ارتباط تنگاتنگ و آشکاری میان مقوله های توسعه و فضا وجود دارد در حالی که در مطالعات و نظام برنامه ریزی سکونتگاه ها به ویژه در مقیاس های کلان مانند شهرها، پردیس های دانشگاهی، درمانی و... جایگاه شایسته ای برای آن تبیین نشده است. این واقعیت برنامه ریزان را از شناخت و شناسایی ابعاد فضایی دور نگه داشته شده و به ناکافی بودن مطالعات و نارسایی برنامه ها نیز اضافه می کند که بر این اساس برنامه ریزی فضایی و راهبردهای فضایی مورد توجه اندک قرار میگیرند. مدیریت خردمندانه فضا و کاربری بهینه اراضی هدف اصلی در برنامه ریزی کالبدی به ویژه در برنامه ریزی طرحهای توسعه آتی می باشد.

کلمات کلیدی