به منظور بررسی عوامل مؤثر بر صفت طول عمر اقتصادی گوسفند کردی خراسان شمالی از رکوردهای ثبت شده ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفندکردی طی سال های ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۱ که شامل ۷۴۶۹ بره حاصل از ۱۸۷ پدر و ۲۲۵۸ مادر بود، استفاده گردید. ترسیم جداول طول عمر تولیدی از رویه Life table نرم افزار SAS نسخه ۱/۹ صورت گرفت. عوامل ثابت سال و فصل بر طول عمر حیوان اثر معنی داری داشت. نتایج نشان داد که حدود ۹۹ درصد از میش های داشتی به دلایل غیر از سن از گله حذف گردیده اند. بیشترین درصد حذف در میش ها مربوط به بیماری (۱/۳۳%) و کمترین درصد حذف در جنس نر مربوط به مسمومیت (۱۱/۰%) می باشد. تعداد میش های حذف شده از گله با بالا رفتن سن کاهش می یابد، اما حذف میش های بالای ۴ سال در مقایسه با میش های جوان افزایش یافت. زنده مانی میش هایی که زایش تک قلو داشتند، بیشتر از میش هایی است که زایش دو قلو داشتند و میش های دارای ۱ بره نسبت به میش های دارای ۲ و ۳ بره، درصد زنده مانی بیشتری را نشان دادند. نتایج نشان داد که میش هایی که در تمام زایش ها یک بره داشتند دارای بالاترین درصد ماندگاری هستند، درحالی که در میش هایی دارای دو بره، درصد زنده مانی کمتر مشاهده شد. اگر چه سیاست های کلی در دام های سبک به سمت افزایش میزان دوقلوزایی می باشد، اما نتایج نشان داد تأکید بر دوقلوزایی موجب حذف میش ها در سنین پایین و کاهش طول عمر اقتصادی خواهد شد. برای بهبود ماندگاری می توان شرایط مدیریتی و محیطی گله را بهبود بخشید.

کلمات کلیدی