منشایابی رسوب راهکاری مدیریتی در راستای کاهش هزینه پروژه های کنترل رسوب محسوب می شود. انگشت نگاری رسوب روشی است دو مرحله ای که در مرحله اول متغیرهای مناسب جهت جدایش معنی دار منابع رسوب انتخاب می شوند و در مرحله دوم ردیاب های انتخاب شده در منابع بالقوه رسوب با مقادیر متناظر آن ها در نمونه های مستخرج از رسوب اخذ شده در خروجی حوضه برای تعیین سهم منابع رسوب در تولید رسوب مورد مقایسه قرار می گیرند. در این پژوهش از خرده سنگ ها به منظور منشایابی رسوبات آبی استفاده شد و سنگ های کوارتز، توف، لاتیت، داسیت، آندزیت، دولومیت، کلسیت و نمک به عنوان سنگ های مناسب جهت جدایش منابع رسوب در یک فرایند سه مرحله ای انتخاب شدند. در بررسی های انجام شده واحد زمین شناسی آهک اوربیتولین دار با 2/42 درصد بیش ترین سهم را در رسوبات مخزن به خود اختصاص داد این در حالی است که واحد Ed که کم ترین وسعت را در بین واحدهای زمین شناسی دارد و از نظر روش های P.S.I.A.C و E.P.M حساسیت پذیری کمی نسبت به فرسایش برخوردار است و همچنین فاصله زیادی از خروجی حوضه دارد، بیش ترین درصد اهمیت نسبی را با 6/30 درصد نشان می دهد که کاملا با بازدیدهای میدانی متفاوت است .این موضوع نشان دهنده عدم توانایی روش سنگ شناسی در تعیین اهمیت نسبی واحدهای زمین شناسی مختلف، از رسوب خروجی حوضه است.

کلمات کلیدی