کشاورزی همواره یکی از پرمخاطره ترین فعالیتهای اقتصادی بوده است. هر ساله بروز حوادث طبیعی و آفات و امراض گیاهی، خسارات زیادی به کشاورزان تحمیل میکند. در کشورهای در حال توسعه به دلیل پایین بودن درآمد کشاورزان، زیانهای اجتماعی و اقتصادی این حوادث نمود بیشتری دارد. به این دلایل است که بیمه محصولات کشاورزی را می توان یکی از اهرمهای توسعه کشاورزی دانست؛ زیرا با استفاده از آن هم می‌توان امنیت بیشتری برای تولیدکنندگان محصولات کشاورزی فراهم ساخت و هم شرایط مطلوبتری برای جلب و جذب سرمایه های خصوصی در بخش کشاورزی فراهم آورد.در این مطالعه تلاش شده است تا با استفاده اطلاعات حاصل از 118کشاورز زعفران کار شهرستان قاین در سال 1390 و بهره‎گیری از سه الگوی لاجیت،پروبیت و دومرحله ای هکمن توبیت عوامل تأثیرگذار بر پذیرش بیمه زعفران مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که از بین الگوهای برآوردی،روش دومرحله ای هکمن به دلیل که میتواند میان عوامل موثر بر پذیرش بیمه و نیز عوامل موثر بر میزان آن تمایز قایل شود، از قوت بیشتری برخودار است.نتایج به دست آمده از متغیرهای الگو با هر سه مدل برآوردی نشان می دهد که متغیرهای تحصیلات کشاورز،درآمد سالیانه،استفاده از تسهیلات بانکی،سطح زیر کشت،استفاده از خدمات آموزشی مروجان،شاخص دانش بیمه ای و شاخص دانش فنی زراعی دارای تاثیر مثبت بر پذیرش و بیمه گذاری زعفران دارد و تنها متغیر سن دارای تاثیر منفی براقدام به بیمه گذاری و میزان بیمه گذاری زعفران دارد. با توجه به نتایج استفاده از دوره‎های آموزشی در خصوص مزایای بیمه زعفران در مناطق روستایی، توجه بیشتر مسئولان صندوق بیمه کشاورزی، به سطوح درآمدی مختلف و تدوین راهکارهایی برای زیر پوشش قرار دادن تمامی کشاورزان به عنوان پیشنهاد مطرح می‎گردد.

کلمات کلیدی