آلاینده های نفتی به عنوان یکی از آلودگی های آب های سطحی محسوب می شود که اثرات مضرری بر روی محیط زیست بر جای می گذارند. به منظور حذف و یا کاهش آلودگی ها از سطح آب می توان از روش های مختلف مانند، روش شیمیایی، زیست پالایی، مکانیکی، جاذب ها و ... بهره گرفت. آیروژل ها به دلیل ساختار متخلخل با سطح ویژه بالا، حفرات باز و چگالی پایین می توانند گزینه مناسبی به عنوان جاذب آلاینده های نفتی از سطح آب باشند. خاک رس نیز همواره به عنوان یک جاذب مناسب برای آلاینده های نفتی مطرح بوده است. در پژوهش حاضر به منظور جذب آلاینده های نفتی از سطح آب، کامپوزیت سیلیکا آیروژل-خاک رس ساخته شده است. تترا اتوکسی اورتو سیلیکات به عنوان پیش ماده ی سیلیکایی(TEOS) و سدیم مونت موریلونیت(Na-MMT) خاک رس استفاده شده در ساختار آیروژل می باشد. این جاذب از روش سل-ژل و در ادامه تبادل حلال و اصلاح سطح، به منظور آب گریزی و خشک کردن در شرایط دما و فشار محیط ساخته شده است. نتایج آزمون طیف سنجی مادون قرمز(FTIR) و زاویه تماس آب گریز شدن سطح را تایید می کند. همچنین تصاویر مربوط به میکروسکوپ الکترونی روبشی بیانگر مورفولوژی متخلخل سطح و توزیع اندازه حفرات مناسب است. سطح ویژه ی سیلیکا آیروژل کامپوزیت با Na-MMT از آزمون جذب و واجذب نیتروژن برابر با 818 متر مربع بر گرم و میانگین قطر حفرات 74/4 نانومتر است. نتایج آزمون تفرق اشعه ی ایکس(XRD) پخش مناسب نانوذرات خاک رس در بستر سیلیکا آیروژل را نشان می دهد. ظرفیت جذب برای پنج مقدار مختلف خاک رس در ساختار سیلیکا آیروژل و برای دو آلاینده ی نفت سفید و روغن موتور اندازه گیری شد. حداکثر ظرفیت جذب، مربوط به سیلیکا آیروژل کامپوزیت با 1/0 گرم Na-MMT برای آلاینده ی روغن موتور است که در شرایط عدم حضور آب 17 برابر و در شرایط حضور آب 14 برابر وزن اولیه خود ظرفیت جذب دارد.

کلمات کلیدی