مقدمه: فرامن و فراشناخت دو متغیر مهم در حوزه­ی آسیب­ شناسی روانی هستند که مورد توجه محققان حوزه­ ی روان­شناسی تحلیلی و روان­شناسی شناختی هستند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه­ ی بین فرامن و فراشناخت است که تاکنون به طور همزمان، کمتر مورد توجه محققین بوده ­اند. روش­ کار: این پژوهش از نوع همبستگی است و در بین جامعه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال1395 انجام شد. نمونه این پژوهش 206 نفر از دانشجویان زن و مرد بود که به شیوه ­ی دردسترس مورد مطاله قرار گرفتند. ابزار اندازه ­گیری در این پژوهش دو پرسش­نامه­ ی فراشناخت و فرامن است. برای تحلیل داده ­ها از روش­های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و روش­های آمار استنباطی شامل همبستگی پیرسون و تی برای دو گروه مستقل استفاده شده است. داده­های این پژوهش با استفاده از SPSS نسخه­ی 23تحلیل شده است. یافته ­ها: بین فرامن و فراشناخت دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد رابطه­ ی منفی معنی‌داری وجود دارد (001/0≥P، 38/0=r). در عین حال بین وجدان و فراشناخت آنان رابطه مثبت معنی‌دار قوی وجود دارد (0001/0P≤، 65/0=r). بین وجدان زنان و مردان دانشجو تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0≥P، 05/2=t). یعنی این که زنان گرچه از نظر فرامن فرقی با مردان ندارند اما از مردان باوجدان­تر هستند. نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج، فرامن شدید همایند فراشناخت ضعیف و وجدان قوی همایند فراشناخت قوی است. به نظر می­ رسد فرامن به عنوان مانعی برای فراشناخت است در حالی که وجدان، تسهیل‌کننده ­ی فرایندهای فراشناختی ذهن است. اگر چه بین فراشناخت زنان و مردان تفاوتی یافت نشد اما به نظر می‌رسد زنان به دلیل ویژگی‌های عاطفی ذاتی زنانه از مردان باوجدان‌تر هستند.

کلمات کلیدی