منطقه اکتشافی شاه سلطان علی در شرق بلوک لوت و جنوب غربی بیرجند قرار دارد. در این منطقه طیف گسترده ای از واحدهای نیمه عمیق با ترکیب مونزونیت پورفیری، مونزودیوریت پورفیری و دیوریت پورفیری درون واحدهای آتشفشانی با ترکیب آندزیت – بازالت نفوذ کرده ، و منجر به تشکیل انواع دگرسانی های پروپلیتیک، کوارتز – سرسیت – پیریت، آرژیلیک، سیلیسی، سرسیتی و کربناته شده است. برطبق مطالعات ژئوشیمیایی، توده های درونی منطقه تماماً از نوع متا آلومینوس با ماهیت کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی بوده و این توده ها در سری مگنتیت تیپ I طبقه بندی می شوند. غنی شدگی عناصر LREE نسبت به HREE همراه با آنومالی منفی Nb نشان دهنده تشکیل ماگما در زون فرورانش است. از نظر تکتنو ماگمایی توده های فوق در محیط گرانیتوئیدهای کمان¬های آتشفشانی قرار می¬گیرند. کانی سازی اصلی منطقه در واحدهای مونزونیت پورفیری و مونزودیوریت پورفیری با دگرسانی کوارتز – سرسیت – پیریت رخ داده است. این توده¬ها بالاترین تراکم رگچه، بالاترین درصد اکسید آهن و بیشترین ناهنجاری ژئوشیمیایی عناصر را نشان می دهند. همچنین چهار تیپ کانی سازی استوک ورک، رگه ای، افشان و برش گرمابی همراه این توده‌ها مشاهده می گردد. در بررسی های ژئوشیمیایی خرده سنگی، دامنه تغییرات عناصری نظیر مس از 30 تا 454 گرم در تن، روی 27 تا 279 گرم در تن، آنتیموان 9/0 تا 152 گرم در تن، طلا 5 تا 128 میلی گرم در تن متغیر بوده که این آنومالی ها بر دگرسانی کوارتز – سرسیت – پیریت با کانی سازی استوک ورک منطبق است. با توجه به تنوع واحدهای نیمه عمیق نوع I با ماهیت کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی، گسترش و نوع آلتراسیون ها، کانی سازی استوک ورک و آنومالی عناصر، احتمالاً این منطقه مرتبط با سیستم های مس پورفیری است.

کلمات کلیدی