با توجه به خصوصیات ایمنولوژیک آویشن شیرازی مشخص گردیده که این گیاه دارای ارزش درمانی در سر موش سوری ماده با 07 است. در مطالعه حاضر از Th1/Th2اختلالات التهابی مرتبط با عدم بالانس پرتواسکولکس اکینوکوکوس گرانولوسوس به 0077 هفته استفاده گردید. تمامی موش ها با 4حداکثر سن گروه مساوی 0 صورت داخل صفاقی آلوده شدند. پنج ماه پس از آلوده سازی، موش ها به طور تصادفی به روز از طریق افزودن 40 گروه درمان و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. گروه های درمان به مدت 6شامل عرق آویشن شیرازی، محلول نانو آویشن شیرازی و داروی آلبندازل در آب آشامیدنی، به شرح زیر تحت درمان - گروه 2 گروه ، سی سی در لیتر) 077 - گروه درمان با عرق آویشن شیرازی (با غلظت 0 قرار گرفتند: گروه 07 درمان با آلبندازول (با دوز - گروه درمان با عرق آویشن شیرازی 3 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، گروه 7 07 (با غلظت -4 گروه ، میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) 077 سی سی در لیتر) همراه با آلبندازول (با دوز 7 میلی گرم 07 سی سی در لیتر) همراه با آلبندازول (با دوز 077گروه درمان با عرق آویشن شیرازی (با غلظت سی سی در لیتر) همراه با 07 - گروه درمان با نانو آویشن شیرازی (با غلظت 0 گروه ،بر کیلوگرم وزن بدن) - گروه درمان با نانو آویشن شیرازی (با غلظت 6گروه ، میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)077 آلبندازول (با دوز - گروه کنترل 0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، و گروه 07 سی سی در لیتر) همراه با آلبندازول (با دوز 07 IL روز بعد از درمان)، کاهش معنی دار 40 (موش های آلوده بدون درمان). در پایان دوره ( - در گروه نانوآویشن 4 و افزایش معنی دار نسبت 07 + آلبندازول 07 IL به INF-ɣ ،077 + آلبندازول 07 - در گروه های نانوآویشن 4 مشاهده گردید. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر نشان 077 و گروه آویشن 07 + آلبندازول 07نانوآویشن می دهد که استفاده از آویشن شیرازی بویژه فرم نانوی آن همزمان با آلبندازول می تواند موجب مهار عملکرد شده و بدین ترتیب در بهبود پاسخ ایمنی بر علیه کیست هیداتید مفید باشد

کلمات کلیدی