بازگشت انسان به طبیعت، همسازی با اقلیم و محیط، یکی از موضوع های مهمی است که امروزه در طراحی محیط های مسکونی انسانی مطرح است. بدین ترتیب شناخت و استفاده از قابلیت های نهفته در اقلیم برای تنظیم شرایط آسایش محیطی در فضاهای سکونت دائم و نیمه دائم و همچنین در فضاهای باز پیرامون ساختمان ها مورد توجه بیشتر معماران، طراحان شهری و سازندگان، که در اوایل دوره مدرن به کاربرد عوامل اقلیمی توجه ناچیزی می کردند، قرار گرفته است. این پژوهش در جهت شناخت اقلیم خاص مشهد و ارائه برخی راهکارهای معماری همساز با اقلیم در شهر مشهد انجام شده است. با توجه به اطلاعات و دادهای آماری، در شهر مشهد هشت ماه از سال دما زیر منطقه آسایش و سه ماه از سال دما بالاتر از دمای آسایش می باشد و تنها دریک ماه از سال، اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد، دما در محدوده آسایش می باشد که نشان دهنده چند اقلیمی بودن این شهر می باشد.

کلمات کلیدی