مقدمه: پیری فرآیند پیچیده ای است که دربرگیرنده یک کاهش تدریجی در عملکرد فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی سیستمهای اصلی بدن است. کاهش توده عضلانی یکی از مولفه های سندرم سارکوپنیا است، ‌شرایطی که میان جمعیت سالمند به شدت شیوع دارد و یکی از عوامل خطرزای بالقوه با چندین عارضه جانبی است. اگرچه مکانیسم های دقیق درگیر در سارکوپنیا به درستی مشخص نشده اند،‌ با این حال،‌چند عامل پیشنهاد شده اند که در شروع و توسعه سارکوپنیا نقش بازی می کنند. فعالیت بدنی یک تعدیل کننده قوی چندین فرآیند متابولیکی و رونویسی در گیر در هایپروتروفی و کسب قدرت عضلانی است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی و جمع بندی مطالعات انجام شده در این حوزه به منظور 1) به دست آوردن تصویری روشن از مسیرهای سیگنالینگ درگیر در شروع و توسعه سارکوپنیا 2) تاثیر فعالیت های ورزشی استقامتی و قدرتی بر فرآیند تحلیل عضلانی ناشی از پیری بود. روششناسی: بیش از 150 مقاله منتشر شده در پایگاه PubMed با کلید وازه های: سارکوپنیا، فعالیت ورزشی، سالمندی و عضله مورد جستجو قرار گرفت. نتایج: سارکوپنیا فرآیندی طبیعی همراه با افزایش سن است. با این وجود شدت و سرعت گسترش میتواند تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه، فعالیت بدنی و سبک زندگی قرار گیرد. هر دو نوع فعالیت ورزشی استقامتی و قدرتی می توانند از طریق مکانیمسهای مشترک و اختصاصی منجر به تاخیر انداختن و کاهش توسعه سارکوپنیا می شوند. بحث و نتیجهگیری: به منظور به تاخیر انداختن و کاهش سرعت توسعه تحلیل عضلانی در افراد سالمند در نطر گرفتن برنامه تمرین ورزشی منظم شامل هر دوی تمرینات استقامتی و مقاومتی باید در نظر گرفته شود. همچنین تغییرات ناشی از فعالیت ورزشی در مسیرهای پیغام دهی در کنترل قدرت و کیفیت عضله می تواند به عنوان هدفی برای تولید داروهای جدید مورد نظر قرار گیرد.

کلمات کلیدی