فرآیندهای آمینی یکی از رایج‌ترین فرآیندهای شیرین سازی است که با استفاده از جذب شیمیایی توسط آلکانول آمین‌ها گازهای کربن دی‌اکسید و هیدروژن سولفید را از گاز جدا می‌سازد. در سال‌های اخیر استفاده از فعال‌کننده‌های آمینی که سبب ارتقاء خواص و ویژگی‌های محلول‌های آمینی متفاوت می‌شود، گسترش‌یافته است. متیل دی اتانول آمین یکی از پرکاربردترین آمین‌ها می‌باشد که علی‌رغم فواید بسیار زیاد، قابلیت پایینی در جذب دی اکسید کربن دارد. در این تحقیق بامطالعه بر روی واحد تصفیه گاز ترش پالایشگاه خانگیران و استفاده از نرم‌افزار شبیه‌ساز Aspen Hysys نسخه 6/8، حلالی جدید جهت استفاده در این واحد معرفی‌شده است. در این حلال، پیپرازین به‌عنوان فعال‌کننده در مخلوط با متیل دی اتانول آمین به‌عنوان حلال برتر جهت افزایش جذب CO2 از گاز ترش انتخاب‌شده است که شامل مخلوطی از 44 %وزنی متیل دی اتانول آمین و 3/0 %وزنی پیپرازین در محیط آبی می‌باشد. با جایگزینی این حلال در واحد تصفیه گاز ضمن کاهش دبی آمین موردنیاز از360 به m3/hr349 ، افزایش ارزش حرارتی گاز شیرین تولیدشده(با کاهش میزان CO2 در گاز شیرین از 6/0 به 2/0 %مولی) و کاهش مصرف انرژی در واحد را به همراه داشته است. از طرفی با تغییر حلال فعلی به حلال جدید پیشنهادی غلظت H2S در گاز اسیدی از 33/34 به 28/32 % مولی خواهد رسید.

کلمات کلیدی