سوخت¬های زیستی شامل بیودیزل، بیواتانول و بیوهیدروژن، یکی از بهترین گزینه¬ها برای استفاده به عنوان منابع انرژی سبز و دوست¬دار محیط زیست می¬باشند. ریزجلبک¬ها به دلیل مزایای متعددی نظیر رشد سریع، کمیت و کیفیت لیپید مناسب، یکی از بهترین منابع تولید سوخت¬های زیستی می¬باشند. راهکارهای مختلفی نظیر تغییر شرایط فیزیکی-شیمیایی محیط کشت به منظور بهبود ویژگی¬های کمی و کیفی لیپید ریز جلبک¬ها پیشنهاد شده است. در این مطالعه، تاثیر کشت میکسوتروفی با استفاده از 5 گرم گلوکز به عنوان منبع کربن برتولید زیتوده، غلظت و پروفایل لیپید جلبک سبز تتراسلمیس در مقایسه با کشت اتوتروفی ارزیابی شد. پس از کشت جلبک¬ها در محیط گیلارد، زیتوده در چهار دوره زمانی رشد برداشت و از نظر محتوا و پروفایل لیپید مورد بررسی قرار گرفت. نتایج، حاکی از افزایش معنی¬دار تولید زیتوده جلبک در شرایط میکسوتروفی بود. علاوه بر این، محتوای لیپید زیتوده در تمام دوره¬های نمونه برداری در کشت میکسوتروفی افزایش یافت و در اواسط دوره ایستایی به دو برابر رسید. آنالیز اسیدچرب لیپید حاصل از جلبک با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی حاکی ازکاهش معنی¬دار مقدار اسیدهای چرب غیر اشباع چندگانه و اسیدهای چرب اشباع پس از رشد در شرایط میکسوتروفی بود؛ در حالی که درصد اسیدهای چرب غیر اشباع یگانه افزایش یافت. نرم افزار بیودیزل آنالایزر، بهبود برخی ازویژگی¬های بیودیزل نظیر پایداری اکسیداتیو و شاخص به¬سوزی را درنمونه¬های رشد یافته در شرایط میکسوتروفی تایید نمود. بر اساس نتایج مطالعه فوق، میکسوتروفی به عنوان راهکار مناسبی برای افزایش تولید زیتوده و بهبود ویژگی¬های کمی و کیفی لیپید جلبک تتراسلمیس پیشنهاد می¬شود.

کلمات کلیدی