سازند آسماری با سن الیگوسن تا میوسن زیرین مهمترین مخزن تولیدی نفت جنوبغربی ایران می باشد. این سازند عمدتا از سنگهای کربناته با لایه هائی از ماسه سنگ، شیل ، مارن و انهیدریت تشکیل شده است. توصیف پتروگرافی نشان می دهد که این سازند از میکرورخساره های رسوبی کم عمق شونده بطرف بالا شامل مادستون تا وکستون های پلاژیک در قسمت زیرین، سنگ آهک های حاوی فرامینی فرهای منفذ دار تا بدون منفذ و همچنین رسوبات تبخیری شامل دولومیت و انهیدریت مربوط به محیط های لاگون باز و نیم بسته ، پهنه جزر و مدی و سبخا در بخش های فوقانی تشکیل شده است. چهار نوع دولومیت در این سازند شناسائی شده است. میزان دولومیتی شدن از قسمتهای زیرین به سمت بالای سازند افزایش یافته ولی اندازه بلور های دولومیت به سمت بالا کوچکتر میگردد. تخلخل غالب در دولومیتها، سنگ آهک و ماسه سنگها بترتیب از نوع تخلخل بین بلوری ، انحلالی و بین دانه ای می باشند. با استفاد از هفت واحد جریانی مخزنی در مخزن آسماری این میدان (FZI) و روش شاخص واحدهای جریانی (DRT) روش راک تایپ ناپیوسته شناسائی شده است. کراس پلات خصوصیات پتروفیزیکی و تجزیه و تحلیل واحد های جریانی نشان می دهد که کیفیت سنگ مخزن کربناته سازند آسماری توسط عوامل دیاژنزی کنترل می گردد و بافت اولیه سنگ تاثیر چندانی در کیفیت مخزن ندارد. عوامل دیاژنزی مانند دولومیتیزاسیون و انحلال کیفیت مخزنی را افزایش داده در حالیکه عواملی مانند ترکم، سیمانی شدن، تبلور مجدد و میکریتی شدن کاهش کیفیت مخزن را در بر داشته است. آنالیز داده های روتین مغزه ها نشان می دهد که تخلخل و تراوائی به ترتیب ٧ درصد و ٥ میلی دارسی در اثر دولومیتی شدن افزایش یافته است.

کلمات کلیدی