سازند آسماری با سن الیگوسن تا میوسن زیرین مهمترین مخزن تولیدی نفت جنوبغربی ایران می باشد. این سازند عمدتا از سنگهای کربناته با لایه هائی از ماسه سنگ، شیل ، مارن و انهیدریت تشکیل شده است. مرز زیرین این سازند با مارن وشیل های سازند پابده بصورت تدریجی و مرز بالائی ان با سازند تبخیری گچساران بصورت ناپیوسته می باشد. توصیف پتروگرافی و تحلیل میکرورخساره های رسوبی نشان می دهد که این سازند از میکرورخساره های کم عمق شونده بطرف بالا شامل مادستون تا وکستون های پلاژیک در قسمت زیرین، سنگ آهک های حاوی فرامینی فرهای منفذ دار تا بدون منفذ و همچنین رسوبات تبخیری شامل دولومیت و انهیدریت در بخش های فوقانی تشکیل شده است. این رخساره ها رسوبگذاری سازند آسماری رادر محیط نزدیک به ساحل شامل سبخا، پهنه جزر و مدی ، لاگون باز و نیم بسته و محیط کم عمق تا عمیق دریا نشان میدهد. چهار نوع دولومیت (نوع 1، نوع 2، نوع 3 و نوع 4) در این سازند شناسائی شده است. میزان دولومتی شدن از قسمتهای زیرین به سمت بالای سازند افزایش یافته ولی اندازه بلور های دولومیت به سمت بالا کوچکتر میگردد. مدلهای احتمالی دولومیتی شدن از برگشتی شورابه ها، پمپاژ ناحیه جزر و مدی و مدل زون مخلوط که در ارتباط با رخنمون های تحت جوی و مرزهای سکانسی نوع 1 تعیین شده است. 4 پر میل را بای این دو عنصر بترتیب / 3 - تا 28 / 2 برای کربن 18 و 20 / 6 - تا 06 / آزمایشات ایزوتوپ های پایدار( اکسیژن 18 و کربن 13 ) مقادیر 83 نشان می دهد. این اطلاعات نشان میدهد که سازند آسماری بطور کلی در محیط دریای کم عمق و گرم نهشته شده است. زون های فقیر از نظر مقدار اکسیژن 18 در مجاورت مرز های سکانسی نوع 1و 2 قرار دارند. همچنین این زون ها قابل انطباق با مقادیر بالای آهن و منگنز بوده که بیانگر تاثیر دیاژنز تحت جوی بر روی این نمونه ها می باشند. مطالعات پترو گرافی نمونه های مغزه چاهها و همچنین مقاطع نازک نشان مدهد که تخلخل غالب در دولومیتها، سنگ آهک و ماسه سنگها بترتیب از نوع تخلخل بین بلوری ، انحلالی و بین دانه ای می باشند. با هفت واحد جریانی مخزنی در مخزن استفاده از روش شناسائی شده است. کراس پلات خصوصیات (FZI,flow unit Index) وDRT) آسماری این میدان ) یاروش راک تایپ ناپیوسته پتروفیزیکی و تجزیه متحلیل واحد های جریانی نشان می دهد که کیفیت سنگ مخزن کربناته سازند آسماری توسط عوامل دیاژنزی کنترل می گردد و بافت اولیه سنگ تاثیر چندانی در کیفیت مخزن ندارد. عوامل دیاژنزی مانند دولومیتیزاسیون و انحلال کیفیت مخزنی را افزایش داده در حالیکه عواملی مانند ترکم، سیمانی شدن، تبلور مجدد و میکریتی شدن هم در کربناتها و هم در ماسه سنگها کاهش کیفیت مخزن را در بر داشته است. این کاهش کیفیت دراثر رسوب سیمانهای انهیدریتی، کلسیتی دولومیتی و سیلیسی در شکافها، تخلخل های بین دانه ای و انحلالی و مولدیک ایجاد شده است. آنالیز داده های واقعی آزمایشات روتین مغزه ها نشان 7 درصد و 5 میلی دارسی د راثر دولومیتی شدن افزایش یافته است. / می دهد که مقار تخلخل و تراوائی به ترتیب به میزان 4

کلمات کلیدی