با توجه به پدیده گرمایش جهانی، افزایش دما بویژه دماهای حداکثر روزانه در طی دهه های آینده به ویژه در شهرهای بزرگ انتظار می رود. افزایش احتمالی دما می تواند اثرات مهمی بر جنبه های گوناگون زندگی شهری داشته باشد. از آنجایی که شهر مشهد دومین کلانشهر ایران محسوب میشود، تاثیر پدیده گرمایش جهانی بر شهر و زیرساخت های آن اهمیت زیادی دارد. بر این اساس، انجام پژوهشی در رابطه با روند تغییرات آتی دمای مشهد تا پایان قرن حاضر ضرورت می یابد. از این رو مقادیر دمای حداکثر روزانه مشهد برای دو سناریوی تغییر اقلیم خوش بینانه RCP4.5)) و بد بینانه (RCP8.5) ریزمقیاس نمایی شده توسط مدل دینامیکی در پروژه4 Cordex اخذ گردید. داده ها برای یک دوره 55 ساله (2005-1951) با توجه به داده های مشاهداتی موجود مورد ارزیابی قرار گرفت و با استفاده از روش عامل تغییر (change factor) ضریب تصحیح اعمال گردید. سپس داده های هر دو سناریو برای دو بازه زمانی20 ساله از قرن بیست و یکم (2040-2020) و (2100-2080) بررسی گردید. بررسی نتایج حاکی از شیب ملایم افزایش دما تا پایان سال 2040 و افزایش قابل توجه دما در شهر مشهد در دهه های پایانی قرن 21 می باشد. بر طبق سناریوی خوش بینانه افزایش دما سبب رخداد مکرر بیشینه دماهای بالاتر از 40 درجه سلسیوس و بر اساس سناریوی بدبینانه بیشینه دماهای بیش از 45 درجه سلسیوس را در طی ماههای تابستانه در شهر مشهد به دنبال خواهد داشت.

کلمات کلیدی