هدف اصلی برنامهریزی شهری ارتقاء کیفیت زندگی و ایجاد محیط آرام برای شهروندان است. مبلمان شهری به عنوان یکی از عناصر مطرح در فضای شهری و بعنوان عنصری از کل شهر تجلی دهنده ساختار و هویت شهر میباشد. مبلمان پارکی به عنوان بخشی در درون مبلمان شهری از ابتداییترین امکانات لازم برای تجهیز پارک ها و از عناصر اصلی کامل کننده این فضاها محسوب میگردند. این عناصر رایج در جهان مقولهای است که با قدمت خود توانسته است از حوزهی خدمات شهری به سایر حیطههای دیگر از قبیل فرهنگ، سنت، توریسم و غیره راه یافته و از محوریت و اهمیت خاصی برخوردار شود. سازماندهی مبلمان پارکها به عنوان عنصر مهم در محیط شهری سهم بسزایی در مطلوبیت فضا از نظر شهروندان دارد. مکانیابی در حقیقت یافتن فضایی مناسب برای انواع مبلمان در فضاهای عمومی میباشد. نحوه استقرار تجهیزات نباید به صورت انبوهی از اشیاء درهم و برهم باشد چرا که تجمع بیش ازحد عناصر موجب آلودگیهای بصری، سردرگمی کاربران، ناکارآمدی عناصر، اشغال اکثر فضاهای خالی و مشکلات عدیده در تردد کاربران میگردد. بنیادی ترین و با اهمیت ترین اثر جانمائی صحیح برکیفیت مبلمان شهری بالا بردن کارایی آن است. تجمع بیش از حد مبلمان و رها کردنشان در فضا بدون جانمایی خاص احساس آشفتگی را به کاربر منتقل خواهدکرد. در این پژوهش با روش تراکم کرنل به بررسی و تحلیل فضایی مبلمان شهری در این پارک پرداخته میشود تا به درک درستی از نحوه توزیع مبملان شهری دست یافته و بتوان به مدیریت بهینه فضا دست یافت.

کلمات کلیدی