هدف: استئوآرتریت زانو یکی از شایعترین مشکلات عضلانی- اسکلتی می­باشد که باعث تخریب مفصل و متعاقب آن کاهش سطح عملکرد و نقص در تعادل می­ شود. عدم تعادل در سالمندان عاملی برای سقوط و عوارض پس از آن می باشد. لذا راهکارهای مناسب می‌تواند از این مشکلات جلوگیری نماید. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات منتخب بر شاخصها­ی تعادلی مردان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو می­ باشد. روش بررسی: بیست و چهار بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو با دامنه سنی 65-55 سال به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب، و بصورت تصادفی به دو گروه تمرین­ درمانی (میانگین قد7/01±169/16، وزن 11/98±79/16 و کنترل (میانگین قد 5/03±167/66، وزن 9/31±77/08) تقسیم شدند. برای بررسی ثبات پاسچرال از دستگاه بایودکس و تست Postural Stability استفاده شد. برنامه تمرینی طی 8 هفته زیر نظر مربی انجام شد. برای مقایسه میانگین ها‌ی درون­ گروهی، از آزمونهای آماری تی همبسته و برای مقایسه میانگین های بین­ گروهی از آزمون آماری تی مستقل استفاده شد. برای تعیین تفاوتها نیز سطح معنی­ داری کمتر از (0/05>p) در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تغییرات درون ­گروهی در گروه ­آزمودنی ها بین نمرات تعادل­ کلی (0/001=p)، تعادل­ داخلی- خارجی (0/006=p) و تعادل­ قدامی- خلفی (0/003=p) قبل و بعد از انجام تمرینات معنادار بود. همچنین تغییرات بین­ گروهی در دو گروه­ شاهد و کنترل در نمره تعادل­ کلی (0/01=p)، تعادل­ داخلی- خارجی (0/04=p) و تعادل قدامی ـ خلفی (0/03=p) تفاوت معناداری را نشان داد. نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که هشت هفته تمرینات منتخب می­ تواند به ­طور معنی­ داری باعث بهبود شاخص ها­ی تعادلی (تعادلی کلی، تعادل قدامی- خلفی و تعادل داخلی- ­­خارجی) در افراد سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو گردد و شاید بتوان این تمرینات را برای بهبود تعادل و جلوگیری از سقوط به سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو توصیه نمود.

کلمات کلیدی