در زمینه اهمیت و نقش برجسته ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی خلیج فارس و همچنین علل و عوامل همگرایی و واگرایی در خلیج فارس مطالب و مقالات بسیاری از سوی اندیشمندان و صاحب نظران بیان شده است. حتی در زمینه مرزها و چگونگی شکل گیری آنها در خلیج فارس مطالب و مقالات بسیاری وجود دارد. اما متاسفانه با وجود اهمیت و نقش مدیریت مرزها که زمینه ثبات و روابط فرامرزی صلح آمیز بین کشورهای همجوار را فراهم می آورد و درک روش های آن جایگاه مهمی برای کاهش کشمکش ها و ناآرامی های مرزی دارد و می تواند فرصت ها و ظرفیت های بالای نواحی مرزی را در راستای دستیابی به همکاری های دو جانبه و همگرایی با کشورهای همجوار تبدیل کند، هنوز توجه زیادی به آن صورت نگرفته است. در این بین، یکی از چالش های مهمی که زمینه های عدم همگرایی و روابط دوجانبه و چند جانبه بین کشورهای خلیج فارس را به وجود آورده است عدم مدیریت منابع نفتی و گازی مشترک مرزی بین این کشورها است. بطوری که این عدم مدیریت سبب شکل گیری دشمنی ها، سوء استفاده ها و سوء تفاهم ها در بین کشورهای خلیج فارس شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای، اسنادی، اینترنتی انجام شده است و تلاش دارد تا شکاف بین مطالعات جغرافیایی با مدیریت مرزی را در مدیریت منابع مشترک مرزی در خلیج فارس بین کشور ایران و همسایگان از بین ببرد و هدف کلی آن ارائه الگویی برای مدیریت منابع مشترک مرزی ایران با همسایگان در خلیج فارس جهت فراهم ساختن زمینه همگرایی بین کشورهای ساحلی است.

کلمات کلیدی