مقدمه : تصاویر توموگرافی کامپیوتری آنژیو ریه به صورت گسترده به عنوان تصاویر اولیه در شناسایی آمبولی ریوی استفاده میشوند. استفاده از این برش نازک از قفسه سینه برای بررسی عملکرد بالینی ریه امری ضروری و اجتناب ناپذیر است، اما بطور قابل ملاحضهای باعث افزایش حجم بار زمانی رادیولوژیست میشود. از اینرو با توجه به گسترش سیستمهای پردازش تصاویر پزشکی و ارایه سیستمهای تشخیص با کمک کامپیوتر تاکنون الگوریتمهای متعددی برای تجزیه و تحلیل این نوع دادهها استفاده شده است. این سیستمها با استفاده از اطلاعاتی که رادیولوژیست با تجربه در اختیار آنها قرار داده است سعی میکنند تا رفتاری مشابه با رادیولوژیست داشته باشند. روش بررسی: در این مطالعه کلیه مقالات موجود در پایگاههای اطلاعاتی SPIE ،Medical Physics ،ScienceDirect ،IEEEدر زمینه پردازش تصاویر توموگرافی کامپیوتری آنژیو ریه و سیستمهای تشخیص با کمک کامپیوتر، مورد بررسی قرار گرفته است. این مقالات بین سالهای 2002تا 2002بود و تمام ژورنالها و کنفرانسهای معتبر در این حوزه را پوشش میدهد. موارد بررسی شامل تقطیع ناحیه ریه و درخت عروق، تحلیل ویژگیهای ساختاری و ظاهری آمبولی و طبقهبندی و تعیین ناحیه مورد ظن است. در این پژوهش با بررسی دقیق، هریک از مطالعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهیم و نقاط ضعف و قوت آنرا بیان میکنیم. علاوه بر این، روند تحقیق و چالشهای موجود شناسایی شدهاند. یافته ها: از مناطق مشابه با آمبولی میتوان به بافتهای ریوی اطراف عروق، بیماریهای بافت پارانشیم، ورید و همچنین تاثیرات جزئی تصویربرداری روی مرزهای عروق اشاره کرد. این مقادیر باعث افزایش خطای مثبت در اکثر روشها شده است. معیار مناسب برای ارزیابی روشهای موجود، میزان حساسیت روش و تعداد خطای مثبت میباشد. تاکنون حساسیتهای بین 74تا 000 درصد و خطاهای مثبت 0.87تا 2به ازای هر نمونه بدست آمده است. اما در نبود یک مجموعه داده واحد نمیتوان ارزیابی مناسب بین الگوریتمهای مختلف انجام داد چون معیارهای تشخیص آمبولی به شدت به عوامل مختلف همچون بیماریهای Page 2 ریوی، نویز، زمان تصویربرداری، تنوع وجود آمبولی در شاخههای اصلی و پیرامونی و... وابسته است. بنابراین ما ارزیابی خود را فقط معطوف به ارقام موجود در حساسیتها الگوریتمها و تعداد خطای مثبت نکردیم. نتیجه گیری: آمبولی ریوی یک توده تاریک در میان عروق افزایش کنتراست یافته میباشد که عوامل متعددی میتوانند تشخیص این توده را تحت تاثیر خود قرار دهند. مشکل اصلی روشهای ارایه شده، تاکنون عدم توانایی توصیف مناسب این توده تحت تاثیر عوامل مختلف و ارایه مدل توصیفگر مناسب است. کارهای آینده میتواند شامل بررسی تفاوت میان آمبولی در شاخههای اصلی و شاخههای پیرامونی باشد و به تقطیع کل شی آمبولی بپردازد. به علاوه اگر اطلاعات آناتومیک ریه را در مدل خود تعریف کنیم تا به جدا کردن شریان از ورید بپردازد، باعث کاهش بسیاری از خطاهای مثبت میشود. همچنین در آینده باید جابهجاییهای تصنعی بوجود آمده را تشخیص داد که تاکنون هیچ روشی آنرا در مفروضات خود قرار نداده است.

کلمات کلیدی