پیشرفت تحصیلی دانشجویان یکی از شاخص¬های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است و تمام کوشش¬های این نظام در واقع برای جامه¬ی عمل پوشاندن به این امر است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه¬ی بین سبک¬های تفکر با پیشرفت تحصیلی بر حسب گروه آموزشی دانشجویان می¬باشد. جامعه¬ی آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بودند. نمونه¬ای به حجم 346 نفر (61درصد مرد و 39درصد زن) انتخاب شد. ابزار مورد استفاده پرسش¬نامه ی خود ارزیابی سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر و روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. نتایج نشان داد که فقط بین سبکهای تفکر سلسله¬مراتبی با پیشرفت تحصیلی رابطه¬ی مثبت و معناداری وجود دارد و پیشرفت تحصیلی بر اساس سبکهای تفکر قابل پیش¬بینی است. در بررسی تفاوت میانگین سبکهای تفکر در دختران و پسران و گروه آموزشی، بین دختران و پسران از لحاظ سبک تفکر تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروه¬های آموزشی مختلف از لحاظ سبک¬های تفکر سلسله¬مراتبی، هرج و مرج سالار، بیرونی و کلی تفاوت معناداری وجود داشت. نتایج بررسی رابطه¬ی سبهای تفکر با پیشرفت تحصیلی بر حسب جنسیت و گروه¬های آموزشی نشان داد که در پسران بین سبکهای تفکر سلسله مراتبی و آزادی خواه با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری و در دختران بین سبکهای تفکر گروه سالار و کلی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد و در دانشجویان علوم انسانی سبک تفکر کلی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری داشت، در گروه آموزشی علوم پایه و ریاضی رابطه ی معناداری یافت نشد و در گروه آموزشی فنی – مهندسی بین سبک تفکر تک¬سالار و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود داشت. بیشترین معدل هم مربوط به گروه آموزشی علوم انسانی و دختران بود. با توجه به یافته¬های به دست آمده از پژوهش حاضر می¬توان بیان داشت که سبک تفکر سلسله مراتبی مهمترین نقش را در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دارد و گروه آموزشی یکی از عوامل تاثیرگذار در این رابطه است اما این رابطه بر حسب جنسیت معنادار نیست.

کلمات کلیدی