شین­ اسپلینت دردی شایع در بین دوندگان است که در ناحیۀ قدامی ساق پا بروز می­کند. هدف از این تحقیق بررسی فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­ اسپلینت است. از بین دانشجویان رشتۀ تربیت بدنی، 15 نفر سالم (قد: 97/5 20/ 176 سانتی­متر و وزن: 47/10 46/75 کیلوگرم) و 15 نفر مبتلا به شین ­اسپلینت (قد: 18/6 2/176سانتی­متر و وزن: 187/9 66/67 کیلوگرم) با دامنۀ سنی 18تا 25 سال در این تحقیق مشارکت کردند. فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در هر دو گروه و از سه عضلۀ درشت­نی قدامی،دوقلو داخلی و دوقلو خارجی ثبت شد. 27 ویژگی (18 ویژگی در حوزۀ زمان و 9 ویژگی در حوزۀ فرکانس) برای هریک از سیگنال­های الکترومایوگرام استخراج شد. در این مطالعۀ از روش تحلیل مؤلفه ­های اصلی موسوم به روش پی­ سی­ ای برای پیداکردن تفاوت در فعالیت الکتریکی سه عضلۀ مورد نظر در بین ورزشکاران سالم و مبتلا به شین­ اسپلینت استفاده شد. نتایج نشان دادند که می­توان با استفاده از سیگنال­ های الکترومایوگرام و روش پی­ سی­ ای، حد آستانه­ ای تعریف کرد و با استفاده از این مقدار افراد سالم و بیمار را از هم تفکیک کرد؛ زیرا مشاهده شد تفاوت معناداری بین عضله­ های افراد سالم و بیمار وجود دارد و استفاده از روش پی­ سی­ ای، برای شناسایی این تفاوت­ها مؤثر و پذیرفتنی است.

کلمات کلیدی