به دلیل تغییرات در سبک زندگی و رشد بالای جمعیت، مصرف انرژی عمدتا روندی رو به رشد دارد. در حال حاضر، سوختهای فسیلی بخش عمدهای از عرضه انرژی را در دنیا بر عهده دارند. تاثیرات منفی ناشی از استفاده انرژیهای فسیلی و همچنین کاهش یافتن ذخایر سوختهای فسیلی، کشور ها را وادار به استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر، بویژه انرژی خورشیدی به منظور کرده است. انرژی خورشیدی (CO پاسخگویی به بخش قابل توجهی از مطالبات انرژی و محدود کردن تولید دی اکسید کربن ( 2 در بیشتر مناطق جهان قابل استفاده است، ولی در کشورهایی مانند ایران پتانسیل استفاده از این انرژی بیشتر است. امروزه انرژی خورشیدی کاربردهای وسیعی از جمله، تامین برق خانگی، تصفیه فاضلاب، تامین انرژی مورد نیاز برای سرمایش و گرمایش ساختمانهای مسکونی و تجاری، تامین انرژی جهت خشک کردن محصولات کشاورزی، تامین انرژی برای آبیاری محصولات کشاورزی، تامین برق مورد نیاز برای اب شیرین کنها، استفاده در سفینههای فضایی و همچنین کاربردهای فراوان دیگری دارد. در سال 2015 ، در سراسر دنیا استفاده از انرژی خورشیدی جهت تولید برق نسبت به دیگر انرژیهای تجدیدپذیر رشد بیشتری داشته است و انتظار می رود که تا سال 2100 ، انرژی خورشیدی با توجه به افزایش بازده انرژی این تکنولوژیها و سیاستهای مطلوب کشورها، بتواند حدود 70 % از نیازهای انرژی جهانی را تامین کند. به رغم منافع زیاد استفاده از انرژی خورشیدی، هنوز موانع قابل توجهی از جمله هزینههای بالای تولید فناوریهای خورشیدی و همچنین پایین بودن بازده این سیستمها، روند استفاده گسترده از این فناوریها را کند کرده است.

کلمات کلیدی