خصوصیّات فیزیکی خاک‌ها در دو دسته‌ی خصوصیّات اولیه و خصوصیّات ثانویه تقسیم بندی می‌شوند. خصوصیّات اولیه مربوط به ذرّات خاک بوده و از جمله این خصوصیّات می‌توان به چگالی ذرّات، سختی آن‌ها، اصطکاک سطح ذرّات خاک و اندازه‌ی آن‌ها اشاره کرد. خصوصیّات ثانویه مربوط به کل مجموعه خاک بوده و ثابت نمی‌باشند، که از آن جمله می‌توان به انواع نسبت تخلخل‌های خاک، درجه‌ی رطوبت و بافت مجموعه‌ی خاک اشاره کرد. یکی از مهمترین خصوصیّات اولیه ذرّات خاک اندازه‌ی آن‌ها است که تاُثیر بسزایی بر روی رفتار مکانیکی مجموعه‌ی خاک دارد. با تغییر اندازه‌ی ذرّات، ویژگی‌های دانه‌بندی مخلوط خاک تغییر می‌کند. تغییر ویژگی‌های دانه‌بندی خاک اثر گسترده‌ای بر روی نحوه‌ی قرارگیری ذرّات در کنار هم و در نتیجه تغییر ساختمان باربر خاک و ویژگی‌های مکانیکی آن دارد. در تحقیق حاضر اثر دانه‌بندی‌های گوناگون بر رفتار مقاومتی خاک‌های دانه‌ای تحت شرایط آزمون دو محوری با استفاده از روش اجزای مجزا بررسی شده است و نتایج بدست آمده‌ی حاصل از شبیه‌سازی‌ها با نتایج آزمایشات تجربی سایر محققین مقایسه شده است. مجموعه‌های خاکی ایجاد شده در شبیه‌سازی‌ها در حالت دو بعدی بوده و منحنی‌های دانه‌بندی مورد استفاده به صورت موازی، دارای حداقل اندازه‌ی ذرات یکسان و یا حداکثر اندازه‌ی ذرات یکسان می‌باشند. مشاهده گردید که با افزایش مدول سکانتی اولیه، مقادیر بیشینه‌ی زاویه‌ی اصطکاک داخلی (fi_d) و میزان زاویه‌ی اصطکاک داخلی بسیج شده‌ی نمونه‌ها در حداکثر تراکم پذیری آن‌ها (fi_cv) به صورت ملموسی کاهش می‌یابد. همچنین مقادیر کرنش محوری برای نمونه‌ها در بیشینه مقاومت برشی و تراکم پذیری مجموعه‌ها (ε_vcv) با مدول سکانتی رابطه معکوس ضعیفی دارد.

کلمات کلیدی