مقدمه: بارگذاری نیروی ضربه ای حین برخورد پا با زمین در برخی فعالیت های ورزشی می تواند منجر به آسیب هایی در اندام تحتانی شود. تحقیقات گذشته شواهدی در خصوص ارتباط سفتی کفش با میزان بارگذاری نیروی برخوردی و استراتژی های تطابقی مفاصل حین پرش-فرود فراهم نکرده اند. به طور وِیژه کفی کفش ها به نحوی قابل تغییر هستند که باعث کنترل مقدار نیروی جذب شده توسط کفش می شوند و تحت تاثیر عواملی چون جنس و ساختار آن قرار می گیرد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سختی کفی داخلی کفش بر آهنگ بارگذاری نیروی عکس العمل زمین و هماهنگی مفاصل اندام تحتانی در لحظه فرود طی حرکات پرش-فرود است. روش شناسی: 15 دانشجوی مرد در فاصله سنی 20- 25 سال سابقه آسیب اندام تحتانی در این مطالعه شرکت کردند. افراد شرکت کننده طی انجام تست ها از یک جفت کفش یکسان با کفی هایی با چگالی متفاوت با مشخصات طبیعی (Asker C-52)، نرم (Asker C-40) و سخت (Asker C-65) به منظور پرش-فرود استفاده کردند. اطلاعات کینماتیکی با استفاده از 12 مارکر انعکاسی اندام تحتانی قرار گرفته بود و با استفاده از یک سیستم شش دوربینه، با فرکانس 250 هرتز و سیتم ثبت حرکت (qualisys) جمع آوری شد. اطلاعات کینتیکی هم زمان توسط یک صفحه نیروسنج AMTI و با فرکانس 1000 هرتز به منظور محاسبه اوج نیروی عکس العمل زمین و اوج آهنگ بارگذاری نیروی عکس العمل زمین اندازه گیری شد. فاز نسبی متوالی (CRP) در پا/ساق و ساق/ران در فاز فرود به عنوان شاخص هماهنگی محاسبه شد. آهنگ بارگذاری نیز از شیب منحنی نیرو-زمان و بازه 20-80 درصدی لحظه برخورد پا تا لحظه حداکثر نیرو محاسبه شد. تحلیل واریانس اندازه های تکراری به منظور تعیین تفاوت میانگین ها استفاده شد. یافته ها: آهنگ بارگذتری نیروی برخوردی به طور معنی داری هنگام فرود با کفی سفت کمتر بود (p=0.027). تفاوت معنی داری بین در هماهنگی بین عضوی بین حالت های مختلف مشاهده نشد(p=0.05). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه استفاده از کفی های سفت تر به منظور کاهش آهنگ بارگذاری نیروی برخوردی حین فرود را تایید می کند. تغییرات سفتی کفش به نظر نمی رسد استراتژی های تطابقی از جمله هماهنگی بین مفصلی را تحت تاثیر قرار دهد. تاثیر سفتی کفی کفش در میزان وقوع آسیب حین فرود نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

کلمات کلیدی