با توجه به اختیاری که خداوند در انسان نهاده است و تلاشی که شیطان برای گمراهی انسان و نیز تلاشی که شیطان بزرگ (آمریکا) برای استحاله‌ی درونی نظام اسلامی انجام می‌دهند، گذشته از فساد طبیعی که نتیجه هماهنگی نفس اماره و شیطان می‌باشد، در کشور ما با یک فساد سازمان یافته از طرف نظام سلطه روبرو هستیم. از طرفی با توجه به اندیشه‌ی دینی که امر به معروف و نهی از منکر را واجب می‌داند و بعضی از مسلمانان آن را انجام می‌دهند، ولی تاکنون تأثیر چندانی در جلوگیری و گسترش از فساد نداشته است. در این پژوهش با بررسی متون دینی بخصوص نهج البلاغه به این نتیجه رسیده که عدم موفقیت کامل آمران به معروف و ناهیان از منکر معلول آسیبهایی از قبیل؛ عدم شناخت معروف و منکر، نشناختن مخاطب، ناهماهنگی بین گفتار و رفتار آنان، افراط و تفریط در عمل و ... می‌باشد که با تربیت نیروهای کافی و وافی می‌توان به کم کردن آسیبهای موجود و مبارزه با فساد پرداخت و جلوی گسترش آن را گرفت و از استحاله‌ی درونی نظام اسلامی پیشگیری نمود.

کلمات کلیدی