امت اسلامی در مصداق «اهل بیت» اختلاف دارند و دو گروه عمده ی اسلامی (شیعه و اهل سنت) درباره ی جایگاه آنان نزد خداوند و نقش آنان در نظام آفرینش، دو نگاه مهم دارند: نگاه افراطی، آنان را فوق بشر تصور می کند و صفات خدایی برای آنان در نظر می گیرد و نگاه تفریطی آنان را در حد مسلمان عادی می داند و گاهی تکفیر هم می کند. با بررسی متون حدیثی دو گروه، می توان حدّ وسط این افراط و تفریط را اثبات کرد که عبارت است از «پذیرش بندگی آنان در برابر خداوند، با وجود برخورداری از مقاماتی مانند خلافت، ولایت، امامت و عصمت»؛ با این توجیه که مستندات دینی اثبات می کند این مقامات اعطایی از سوی خداوند هستند، نه ذاتی آنان. با توجه به بررسی متون دینی، این مقامات متناسب با نیازهای مردم طراحی و جعل شده است. این مقاله نمونه ای از مقامات حقیقی آنان را - بر اساس روایات دو گروه- بررسی و مستندات، فلسفه ی جعل و مصداق آنها را از روایات دو فرقه ارائه می کند.

کلمات کلیدی