گل راعی گیاهی چندساله با کاربرد گستردهای در طب سنتی است. این گیاه علاوه بر ترکیبات آنتی اکسیدانتی و فلاونوئیدی، دارای مواد مؤثره باارزشی ازجمله هایپریسین، سودوهایپریسین و هایپرفورین میباشد که از حیث اثرات ضدافسردگی، ضدسرطانی و افزایش ایمنی بدن مورد اهمیت واقع شده است. لذا با توجه به نیاز روزافزون بشر به مواد خام دارویی و تمایل برای جایگزینی موادخام اولیه شیمیایی با انواع گیاهی، بهرهوری از روشهای کشت بافت این گیاه و هدایت گیاه به سمت تولید مواد دارویی ارزشمند کمک شایانی بر تولید مواد اولیه با منشأ گیاهی خواهد نمود. لذا این پژوهش با هدف بهینهسازی محیط کشت این گیاه و در راستای تولید کالوس و باززایی بهمنظور فعالیتهای اصلاحی بر روی این گیاه صورت گرفته است. این پژوهش بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل 6 تیمار هورمونی با سطوح متفاوتی از بنزیلآدنین و توفوردی بر روی دو ریزنمونه برگ و ساقه، در دو شرایط نور و تاریکی اجرا گردید. نمونههای تیمار شده از لحاظ میزان کالزایی و باززایی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که برای ریزنمونه برگی تیمار بنزیلآدنین با غلظت 3 میلیگرم بر لیتر و توفوردی با غلظت 2,5 میلیگرم بر لیتر با 98 درصد بیشترین میزان کالزایی را به خود اختصاص داد درحالیکه برای ریزنمونه ساقه تیمار بنزیلآدنین با غلظت 4 میلیگرم بر لیتر و توفوردی با غلظت 2,5 میلیگرم بر لیتر با 95 درصد بیشترین میزان کالزایی mg/L BA را داشته است. از نظر شاخه زایی بهترتیب در ریز نمونه های برگی و ساقه بهترین تیمارها شامل 3 بودند. mg/L BA 4 و کلمات کلیدی:

کلمات کلیدی