در پژوهش حاضر، اثر شرایط فرایند و اثر متقابل آنها بر واکنش پذیری کاتالیزور در پلیمر شدن 1-هگزن با استفاده از کاتالیزور زیگلر-ناتا (ZN) تجاری به شکل دی n- بوتیل فتالات-TiCl4/MgCl2 بر اساس طراحی آزمون به روش سطح پاسخ (RSM) بررسی شد. اثر متغیرهای عملیاتی مختلف بر واکنش پذیری کاتالیزور با انجام آزمون های اولیه پلیمر شدن1- هگزن ارزیابی شد. از میان متغیرهای عملیاتی مختلف سه متغیر شامل غلظت مونومر، دمای پلیمر شدن و نسبت مولی کمک کاتالیزور به کاتالیزور (Al/Ti) به عنوان پارامترهای اصلی موثر بر فعالیت کاتالیزور برای پلیمر شدن 1-هگزن در نظرگرفته شدند. مدل باکس-بنکن با سه پارامتر اصلی در سه سطح پاسخ برای هر کدام پارامتر، به منظور ارتباط بین پارامترها به کار گرفته شد. پس از دست یابی به نتایج تجربی تکرارپذیر، تجزیه وتحلیل آماری داده های آزمون های انجام شده نشان داد، غلظت مونومر و نسبت مولی Al/Ti اثر قابل توجهی بر واکنش پذیری کاتالیزور دارد. نتایج تجربی نشان داد، در دمای محیط با افزایش غلظت مونومر از مقدار mmol 0/80 به مقدار mmol 9/239، واکنش پذیری کاتالیزور ZN مطالعه شده از gpoly(1-hexene)/gcat 2/75 به مقدار gpoly(1-hexene)/gcat 1/265 رسید. همچنین، با افزایش نسبت مولی Al/Ti از مقدار 9/45 به 8/136، واکنش پذیری کاتالیزور از gpoly(1-hexene)/gcat 5/143 به gpoly(1-hexene)/gcat 1/265 افزایش یافت. بیشینه واکنش پذیری کاتالیزور در دمای پلیمر شدن حدود oC 25 به¬دست آمد و با افزایش دمای پلیمر شدن واکنش پذیری کاتالیزور کاهش یافت. بر اساس روش RSM، بهترین شرایط پلیمر شدن برای دستیابی به بیشترین بهترین محصول دهی کاتالیزور مطالعه شده در دمای پلیمر شدن حدود oC 35 و نسبت مولی Al/Ti برابر 8/136و غلظت مونومر برابر با mmol 9/239 به دست آمد.

کلمات کلیدی